......................................................................... του λογοτεχνικού περιοδικού ΥΦΟΣ *

Η Φωτό Μου
Ξεφυλλίζοντας... με τον Πάνο Αϊβαλή



"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.

ΥΦΟΣ

ΥΦΟΣ
.................................................................Η ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΥΦΟΣ πατήστε πάνω στο εικονίδιο

Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2010

"ΟΝΕΙΡΑ ΣΕ ΑΛΛΗ ΓΛΩΣΣΑ" στο ΙΔΡΥΜΑ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 206

ΟΝΕΙΡΑ ΣΕ ΑΛΛΗ ΓΛΩΣΣΑ
μια ματιά στον ετερόκλητο μικρόκοσμο που εξισώνει τη διαφορετική καταγωγή με την ιδιαίτερη κουλτούρα

ΠΡΟΒΟΛΕΣ
ΑΠΟ ΠΕΜΠΤΗ 14 ΟΚΤ ως ΚΑΙ ΤΕΤΑΡΤΗ 20 ΟΚΤ
ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ 20.30 ΚΑΙ 22.00
ΙΔΡΥΜΑ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 206
...
Το σχολειο ειναι η χώρα των παιδιών
Μια νεα πατριδα όπου μιλουν διαφορες γλωσσες
θα χαρω να σας δω εκει

Λουκία Ρικάκη



ΟΝΕΙΡΑ ΣΕ ΑΛΛΗ ΓΛΩΣΣΑ 

DREAMS IN ANOTHER LANGUAGE
Σκηνοθεσία: Λουκία Ρικάκη

Ονειρα σε αλλη γλωσσα μετα απο 2 χρονια γυρισματα στη Κυπρο και συγκεκριμενα 500 μετρα απο την Πρασινη γραμμη στο σχολειο της Φανερωμενης ενα σχολειο ΖΕΠ (Ζωνη Εκπαιδευτικης Προτεραιότητας) οπου γινονται εξαιρετικα πραγματα. Η ταινια καταγραφει τη ζωη στο σχολειο το μαθημα και τη συνυπαρξη των παιδιων απο τοσες διαφορετικες χωρες σε ενα σχολειο το οποιο συμβολικα βρισκεται κοντα στη πληγη της Κυπρου.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΟΔΩΡΗ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟ
ΟΝΕΙΡΑ ΣΕ ΑΛΛΗ ΓΛΩΣΣΑ
Η Λουκία Ρικάκη έχει δυο σημαντικές ικανότητες: να ανακαλύπτει θέματα που εμπεριέχουν δύναμη και ξεδιπλώνονται δραματικά και να διεισδύει με άνεση στην ανθρώπινη ψυχή, και ειδικά στα παιδιά, στα οποία «βγάζει κάμερα», όπως λέει ένας μαθητής, και τα αφήνει να συνθέσουν τη σκέψη τους, αντί να βγάλει γλώσσα και αναγκαστικά, να τα ανακρίνει. Το ντοκιμαντέρ της Όνειρα σε άλλη γλώσσα, που επικεντρώνεται στο πρότυπο σχολείο της Φανερωμένης, φιλόδοξο και πετυχημένο πρόγραμμα του κυπριακού υπουργείου Παιδείας, είναι μια ματιά στον ετερόκλητο μικρόκοσμο που εξισώνει τη διαφορετική καταγωγή με την ιδιαίτερη κουλτούρα.
Το σχολείο αυτό είναι μια νέα πατρίδα στις παρυφές μια ακόμη διαχωρισμένης πρωτεύουσας, της Λευκωσίας, μια πρόκληση για διδάσκοντες και μαθητές που λειτουργεί ως χώρος διαλόγου και γνώσης. Τα παιδιά μιλούν για τα πάντα, από τις κοινωνικές συνθήκες ως τη θρησκεία και τον θάνατο. Μέσα στην θεωρητική ατυχία της μετακίνησής τους σε μιαν άλλη χώρα έχουν την τύχη να βρουν μια εκπαιδευτική αγκαλιά που δεν τα μεταχειρίζεται σαν ξένα. Η Ρικάκη τα τοποθετεί στον χώρο που κινούνται κι έτσι το ντοκιμαντέρ της δεν είναι απλά η καταγραφή μιας περίπτωσης, αλλά μια ταινία άξια παρακολούθησης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου