......................................................................... του λογοτεχνικού περιοδικού ΥΦΟΣ *

Η Φωτό Μου
Ξεφυλλίζοντας... με τον Πάνο Αϊβαλή



"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.

ΥΦΟΣ

ΥΦΟΣ
.................................................................Η ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΥΦΟΣ πατήστε πάνω στο εικονίδιο

Κυριακή 22 Οκτωβρίου 2017

Ελένη Βακαλό «Πώς έγινε ένας κακός άνθρωπος»


ΠΟΙΗΣΗ

Ελένη Βακαλό «Πώς έγινε ένας κακός άνθρωπος»
[Από τη Συλλογή Του κόσμου (1978).]

Θα σας πω πώς έγινε
Έτσι είναι η σειρά
Ένας μικρός καλός άνθρωπος αντάμωσε στο
δρόμο του έναν χτυπημένο
Τόσο δα μακριά από κείνον ήτανε πεσμένος και λυπήθηκε
Τόσο πολύ λυπήθηκε
που ύστερα φοβήθηκε
Πριν κοντά του να πλησιάσει για να σκύψει να
τον πιάσει, σκέφτηκε καλύτερα
Τι τα θες τι τα γυρεύεις
Κάποιος άλλος θα βρεθεί από τόσους εδώ γύρω,
να ψυχοπονέσει τον καημένο
Και καλύτερα να πούμε
Ούτε πως τον έχω δει
Και επειδή φοβήθηκε
Έτσι συλλογίστηκε
Τάχα δεν θα είναι φταίχτης, ποιον χτυπούν χωρίς να φταίξει;
Και καλά του κάνουνε αφού ήθελε να παίξει με τους άρχοντες
Άρχισε λοιπόν και κείνος
Από πάνω να χτυπά
Αρχή του παραμυθιού καλημέρα σας

___________
Πάνος Αϊβαλής Από τους ωραίους ανθρώπους, σεμνή, διακριτική και φιλική.... είχα την τύχη να την συναντήσω σε μια κλασική μονοκατοικία στα Πατήσια στα τέλη της δεκαετίας του '90. Για μια συνομιλία που κάναμε για το ραδιόφωνο....

Τζακ Κέρουακ, (12 Μαρτίου 1922 - 21 Οκτωβρίου 1969).

Μιχάλης Κιτσώνης
Τζακ Κέρουακ, (12 Μαρτίου 1922 - 21 Οκτωβρίου 1969).
"Aς πιούμε στην υγειά των τρελών, των απροσάρμοστων, των επαναστατών, των ταραχοποιών. Σε αυτούς που βλέπουν τα πράγματα διαφορετικά, που δεν τιμούν τους κανόνες, που δεν σέβονται την τάξη… Μπορεί να τους επαινέσεις, να διαφωνήσεις, να τους τσιτάρεις, να δυσπιστήσεις, να τους δοξάσεις ή να τους κακολογήσεις. Αλλά δεν μπορείς να τους αγνοήσεις. Γιατί αλλάζουν πράγματα. Βρίσκουν, φαντάζονται, βοηθάνε, ερευνούν, φτιάχνουν, εμπνέουν. Σπρώχνουν μπροστά τα πάντα. Ίσως, πρέπει να είναι τρελλοί. 
Πώς αλλιώς θα κοιτάξουν ένα άδειο καμβά και θα δουν έργο τέχνης; Ή θα καθίσουν στη σιωπή και θ’ ακούσουν τραγούδι που δεν έχει γραφτεί; Εκεί που κάποιοι βλέπουν τρελούς, εμείς βλέπουμε μεγαλοφυΐες. Γιατί οι άνθρωποι που είναι αρκετά τρελοί για να πιστεύουν ότι μπορούν ν’ αλλάξουν τον κόσμο, είναι αυτοί που στο τέλος το κάνουν''.

Δευτέρα 16 Οκτωβρίου 2017

ΑΠΟ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ του ΜΑΝΟΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗ και της ΝΟΡΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗ με τον ΘΕΜΗ ΛΙΒΕΡΙΑΔΗ

 Dionisis Vitsos 
ΑΘΗΝΑ

«Να σου πω κάτι με τον Ξηροτύρη [ο μεγάλος παιδαγωγός και διευθυντής του Πειραματικού Θεσσαλονίκης Ιωάννης Ξηροτύρης]: 
Μια χρονιά, θυμάμαι, κάμναμε συνέχεια Σολωμό. Έναν χρόνο ολόκληρο ...Σολωμό, Σολωμό, Σολωμό... Τόλμησα, λοιπόν, εγώ που ήμουν τότε 15 χρονώ, να του πω ότι έγραψε και κάποιος Βάρναλης ένα ποίημα, που το λέμε «Οι σκλάβοι πολιορκημένοι» - όχι «Οι ελεύθεροι πολιορκημένοι», το οποίο, είπα, είναι μάλλον καλύτερο... 
Μου λέει: "Εσύ τον ξέρεις τον Βάρναλη; Ε, ο ίδιος βάζει τον Σολωμό πολύ υψηλότερα από τον εαυτό του..."».
Και μου δείχνει την πόρτα "Πήγαινε έξω" »...

ΑΠΟ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ του ΜΑΝΟΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗ και της ΝΟΡΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗ 
με τον ΘΕΜΗ ΛΙΒΕΡΙΑΔΗ
«Ενενήντα Επτά - To Περιοδικό της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας 
Τεύχος 7ο»

[ Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΞΗΡΟΤΥΡΗΣ απαντώντας σας σε ερώτηση τελειοφοίτων, πότε θα μπορέσει ο τόπος να γίνει σωστό κράτος: «Όταν στην κορυφή του κράτους βρεθεί ηγέτης με νοοτροπία αγρότη! 
Ο αγρότης που περιποιείται (το ποτίζει, σκαλίζει το χώμα στις ρίζες του, το ραντίζει, το κλαδεύει), όταν διαπιστώσει πως εξακολουθεί να αποδίδει μικρούς, ακατάλληλους καρπούς, το ξεριζώνει και φυτεύει άλλο στη θέση του. Πρώτα σκοτώνει το σάπιο, για να βάλει στη θέση του το υγιές.»]

[ΜΑΝΟΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ (1925-2005): Σημαντικός ποιητής της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς. Γιατρός ακτινολόγος. Από τη Θεσσαλονίκη.]
[ΙΩΑΝΝΗΣ ΞΗΡΟΤΥΡΗΣ (1900-2004): Μεγάλος Παιδαγωγός, διευθυντής του πειραματικού σχολείου του πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης, μετά από την προτροπή του ιδρυτή του σχολείου Αλέξανδρου Δελμούζου. Καθηγητής στην Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή Θεσσαλονίκης, στην έδρα της κοινωνιολογίας. Διδάκτορας της φιλοσοφίας του πανεπιστημίου του Μονάχου. Υπηρέτησε σε πολλά σχολεία της Ελλάδας σε μία εποχή που η ελληνική εκπαίδευση ταλανιζόταν από το λεγόμενο γλωσσικό ζήτημα, υπήρξε πάντα βαθιά συνειδητοποιημένος δημοτικιστής.
Συνέγραψε πολυάριθμα βιβλία και άρθρα. Τελευταίο του βιβλίο ήταν το «Μνήμες και παρατηρήσεις» (570 σελίδες), το οποίο συνέγραψε σε ηλικία 95 ετών. Πέθανε σε ηλικία 104 ετών. Από την Καστανιά Υπάτης.]


[ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ:
- ΜΑΝΟΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ
- Ο καθηγητές του Πειραματικού σχολείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με τους απόφοιτους του 1942. Όρθιος τρίτος από δεξιά ο Μανόλης Αναγνωστάκης.]