Θεσσαλονίκη:
Ο Κώστας Λαχάς άφησε την πίπα του και  «πήρε το καπελάκι του και έφυγε» στα 78 του χρόνια... Η οικογένειά του και στενοί φίλοι τον συνόδεψαν προχθές στην τελευταία του κατοικία, στα κοιμητήρια Θέρμης, ενώ η Θεσσαλονίκη έχασε άλλη μια ιδιαίτερα εμβληματική προσωπικότητα, που έβαλε την υπογραφή της στην κουλτούρα της πόλης, μιας πόλης που αγάπησε, υπηρέτησε, έζησε και δεν κανάκεψε.
Ο Κώστας Λαχάς ήταν βαθιά μορφωμένος και πολυτάλαντος. Εικαστικός, λογοτέχνης, αλλά και με σπουδές στο θέατρο, αφιέρωσε όλη του τη ζωή στην τέχνη. Ήταν πιστός υπηρέτης της από όποιο πόστο και αν είχε ή από όποια δραστηριότητα και αν ανέπτυσσε. Παράλληλα, δεν αδιαφορούσε για τα κοινά. Κινούνταν πάντα στον χώρο της ανανεωτικής Αριστεράς, ήταν μέλος του ΚΚΕ Εσωτερικού και αργότερα της ΕΑΡ, ενώ τα τελευταία πολλά χρόνια μπήκε και αυτός στη μεγάλη δεξαμενή των ανένταχτων, διατηρώντας, ωστόσο, τις σχέσεις του με τους περισσότερους παλιούς του συντρόφους. Διετέλεσε δημοτικός σύμβουλος και υπήρξε για πολύ μεγάλο διάστημα ένας από τους πιο πιστούς αναγνώστες και υποστηρικτές της «Αυγής», ακόμη και αν «γκρίνιαζε» για το ότι δεν είχε πολλά εικαστικά.
Ο Κώστας Λαχάς γεννήθηκε το 1936 στο Κάτω Θεοδωράκι του Νομού Κιλκίς. Το 1964 κυκλοφόρησε την πρώτη συλλογή πεζογραφημάτων με τον τίτλο "Πεδίον οσφρήσεως". Ακολούθησαν το πεζογράφημα "Μετείκασμα, μεταίσθημα", τα πεζά "Ασκήσεις επί αμμοδόχου", για τα οποία τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος, ενώ το 1998 κυκλοφόρησε από το ραδιοφωνικό σταθμό "9,58" της ΕΡΤ-3 το βιβλίο του "Πλους ονείρου - Από τον Εχέδωρο στο Θερμαϊκό", που αποτελεί αυτοβιογραφικό κείμενο. Το 1972 ίδρυσε την γκαλερί «Κοχλίας», ενώ εργάστηκε στην "Τέχνη", στο ΚΘΒΕ, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου και από το 1987 έως το 1995 ήταν διευθυντής του «Βελλίδειου Πολιτιστικού Κέντρου».
«Κυρίες και κύριοι, εδώ τελειώνει ο πλους ονείρου από τον Εχέδωρο στον Θερμαϊκό...», είναι η φράση με την οποία κλείνει την αυτοβιογραφία του, στο ομότιτλο και τελευταίο του βιβλίο. Καλό ταξίδι...
http://www.avgi.gr/